Potala to majestatyczny pałac położony w Lhasie, stolicy Tybetu, który znajduje się w zachodnich Chinach. Jest to jedno z najwyżej położonych miast na świecie, usytuowane na wysokości ponad 3 600 m n.p.m., w otoczeniu malowniczych gór Himalajów.
- Barkhor – historyczne serce miasta, znane z ulicy pielgrzymów otaczającej świątynię Jokhang.
- Chengguan – nowoczesna część Lhasy, z hotelami, restauracjami i centrami handlowymi.
- Norbulingka – okolice letniego pałacu Dalajlamów, pełne zieleni i spokojnych parków.
- Sera – dzielnica znana z klasztoru Sera, jednego z najważniejszych w Tybecie.
- Gyantse – malownicza okolica z tradycyjnymi tybetańskimi domami i widokiem na góry.
Językiem urzędowym jest chiński (mandaryński), jednak w Lhasie powszechnie używa się również tybetańskiego. W obszarach turystycznych można porozumieć się po angielsku, szczególnie w hotelach i przy atrakcjach turystycznych.
W Tybecie obowiązuje czas pekiński (UTC+8). Gdy w Warszawie jest 12:00, w Lhasie jest 18:00.
Najlepszym okresem na wizytę w Lhasie jest późna wiosna (maj-czerwiec) oraz wczesna jesień (wrzesień-październik). W tym czasie pogoda jest stabilna, a temperatury sprzyjają zwiedzaniu. Latem (lipiec-sierpień) występują opady deszczu, a zimą temperatury mogą być niskie, zwłaszcza w nocy.
Sezon wysoki przypada na wiosnę i wczesną jesień, kiedy miasto przyciąga najwięcej turystów. W tym czasie ceny noclegów i wycieczek są wyższe, a atrakcje bardziej zatłoczone. Zimą, mimo chłodniejszej pogody, można liczyć na spokojniejsze ulice i niższe ceny.
Warto odwiedzić Lhasę podczas Święta Saga Dawa (maj/czerwiec), które upamiętnia narodziny Buddy. Innym ważnym wydarzeniem jest Festiwal Shoton (sierpień), znany jako „Festiwal Jogurtu”, podczas którego odbywają się pokazy tradycyjnych tańców i oper tybetańskich.
W Tybecie obowiązuje chiński juan (CNY). 1 CNY to około 0,60 PLN.
Karty płatnicze są akceptowane w dużych hotelach i restauracjach, jednak warto mieć gotówkę, zwłaszcza w mniejszych sklepach i lokalnych atrakcjach.
Walutę najlepiej wymieniać w bankach, takich jak Bank of China, lub na lotnisku. Kantory są rzadko spotykane.
W Lhasie najpopularniejsze są taksówki oraz autobusy miejskie. Cena biletu autobusowego wynosi około 2 CNY (1,20 PLN). Taksówki kosztują około 10 CNY (6 PLN) za 3-kilometrowy kurs.
W Lhasie działa aplikacja Didi (chiński odpowiednik Ubera). Można także wynająć rower (około 20 CNY – 12 PLN za dzień). Warto rozważyć spacerowanie, zwłaszcza w rejonie Barkhor.
Wynajem samochodu jest ograniczony, a ruch uliczny w Lhasie jest dość specyficzny. Dodatkowo wymagane jest chińskie prawo jazdy. Lepiej skorzystać z lokalnych usług transportowych.
Warto kupić lokalną kartę SIM, np. od China Mobile, China Unicom lub China Telecom. Koszt pakietu z 5 GB internetu to około 100 CNY (60 PLN). Karty SIM można kupić na lotnisku lub w salonach operatorów, ale wymagany jest paszport.
Darmowe WiFi jest dostępne w większości hoteli, restauracji oraz na lotnisku. Warto jednak mieć własny dostęp do internetu, zwłaszcza podczas zwiedzania.
Ze względu na wysokość, warto zabrać krem z filtrem UV, okulary przeciwsłoneczne oraz nakrycie głowy. Przydadzą się wygodne buty do chodzenia po górach oraz ciepła odzież, zwłaszcza jeśli podróżujesz zimą. Adaptery do gniazdek nie są potrzebne – w Tybecie używa się takich jak w Polsce.
Główne lotnisko obsługujące Lhasę to Gonggar Airport (LXA). Lot z Warszawy z przesiadką trwa około 15-20 godzin. Bezpośrednich lotów z Polski brak, ale połączenia oferują linie Air China, China Eastern czy Qatar Airways.
Barkhor jest idealny dla turystów szukających lokalnego klimatu, natomiast Chengguan oferuje nowoczesne hotele. W okolicy Norbulingki można znaleźć ciche pensjonaty.
Noc w hostelu to koszt od 50 CNY (30 PLN), hotel 3* – od 200 CNY (120 PLN), a luksusowy hotel 5* – od 800 CNY (480 PLN). W sezonie warto rezerwować wcześniej.
- Tsampa – prażona mąka jęczmienna, podstawowy składnik diety Tybetańczyków.
- Momos – pierożki nadziewane warzywami lub mięsem.
- Thukpa – rozgrzewająca zupa z makaronem.
- Jaki masło – serwowane z herbatą na gorąco.
- Chang – lokalne piwo jęczmienne.
Lokalne potrawy najlepiej spróbować w Barkhor Street lub w restauracjach takich jak Tibetan Family Kitchen.
Nocne życie w Lhasie jest spokojne, ale można znaleźć bary z muzyką na żywo, takie jak Makye Ame. Popularne są także herbaciane ogródki, w których można spróbować lokalnych trunków.
Najlepszym punktem widokowym jest wzgórze Yaowang, z którego rozpościera się panorama Pałacu Potala. Warto odwiedzić to miejsce o zachodzie słońca, kiedy pałac mieni się w ciepłych barwach.
Z Lhasy warto przywieźć tradycyjne tybetańskie wyroby, takie jak koralowe biżuterie, modlitewne młynki, tkaniny czy lokalne herbaty. Najlepiej kupować je na targu Barkhor, gdzie można negocjować ceny.
Pałac Potala był rezydencją Dalajlamy do 1959 roku. Jest to najwyżej położony pałac na świecie, wpisany na listę UNESCO. W Tybecie każdy pielgrzym musi okrążyć pałac zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Lhasa oznacza „miejsce bogów”, a miasto jest jednym z najświętszych miejsc buddyzmu tybetańskiego.
Pogoda w Potala charakteryzuje się dużymi różnicami temperatur między dniem a nocą oraz suchym klimatem przez większą część roku. Średnie temperatury dzienne wahają się od 2°C zimą do 13°C latem, natomiast noce bywają zimne, szczególnie w zimowych miesiącach, gdy temperatura spada nawet do -7°C. Sezon letni, od czerwca do sierpnia, przynosi najwięcej opadów, choć deszcze są stosunkowo krótkie. W tym czasie można spodziewać się średnio 12-17 deszczowych dni w miesiącu.
Najlepszym czasem na zwiedzanie Pałacu Potala i eksplorowanie okolicznych atrakcji turystycznych jest wiosna oraz jesień. Te okresy oferują przyjemne temperatury w ciągu dnia (10-13°C), mało deszczu i dużo słońca – nawet 27-29 słonecznych dni w miesiącu. Zimą warto pamiętać o ciepłej odzieży, ponieważ nocne mrozy są częste. Dzięki suchemu powietrzu i dużej liczbie słonecznych dni Potala jest idealnym miejscem na wakacje z biurem podróży o każdej porze roku.