Sundarban to unikatowe miejsce położone w Indiach, w stanie Bengal Zachodni, w południowej części kraju. Region ten to przede wszystkim olbrzymi obszar bagien mangrowych, wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Sundarban leży w delcie rzek Gangesu, Brahmaputry i Meghny, przy granicy z Bangladeszem, co czyni go jednym z najbardziej niezwykłych miejsc przyrodniczych na świecie.
Sundarban jest bardziej regionem przyrodniczym niż typowym miastem, dlatego główne „dzielnice” to obszary turystyczne w okolicy. Do najpopularniejszych należą:
Językiem urzędowym jest bengalski, ale w turystycznych miejscach można porozumieć się w języku angielskim, szczególnie w hotelach i z przewodnikami.
Różnica czasowa między Sundarban a Warszawą wynosi +4,5 godziny. Jeśli w Warszawie jest 12:00, w Sundarban będzie 16:30.
Idealnym czasem na odwiedzenie Sundarban jest okres od listopada do marca. W tych miesiącach panują przyjemne temperatury (20-25°C) i sucha pogoda, co sprzyja rejsom po lasach mangrowych i obserwacji dzikiej przyrody.
Sezon wysoki przypada na zimę (listopad-marzec) – ceny noclegów i wycieczek są wtedy wyższe, a region jest bardziej zatłoczony. Latem (od kwietnia do czerwca) upały mogą być uciążliwe, a pora monsunowa (czerwiec-wrzesień) przynosi intensywne opady, które utrudniają podróż.
W styczniu w Sundarban odbywa się festiwal Gangasagar Mela, który przyciąga pielgrzymów i turystów. To doskonała okazja, by poznać lokalną kulturę.
Walutą Indii jest rupia indyjska (INR). W Sundarban warto mieć gotówkę, ponieważ płatności kartą nie są powszechne w mniejszych miejscowościach. Kurs wymiany wynosi około 1 INR = 0,052 PLN. Najlepiej wymieniać walutę w bankach lub kantorach w Kalkucie przed przyjazdem do regionu.
Głównym środkiem transportu w Sundarban są łodzie, które umożliwiają poruszanie się po rozlewiskach i docieranie do atrakcji. Koszt wynajęcia łodzi na dzień wynosi około 1500-3000 INR (78-156 PLN). Transport drogowy w regionie jest ograniczony, a drogi często w złym stanie. Taksówki i auta do wynajęcia są rzadkością, dlatego najlepiej korzystać z usług organizowanych przez biura podróży.
Ze względu na odległe położenie, dostęp do Internetu może być ograniczony. Zaleca się zakup lokalnej karty SIM, np. od operatorów Airtel lub Jio. Pakiet 1,5 GB danych dziennie kosztuje około 250 INR (13 PLN) na 28 dni. Karty SIM można kupić w Kalkucie - wymagany jest paszport i zdjęcie.
Najbliższym lotniskiem jest Netaji Subhas Chandra Bose International Airport w Kalkucie (CCU). Średni czas lotu z Warszawy do Kalkuty, z przesiadką, wynosi około 10-12 godzin. Bezpośrednich połączeń brak, ale linie takie jak Emirates czy Qatar Airways oferują dogodne przesiadki.
Popularne miejsca na nocleg to Dayapur i Pakhiralay. Region oferuje głównie hotele 3- i 4-gwiazdkowe oraz eko-resorty. Koszty noclegów wahają się od 2000 INR (104 PLN) za hotel średniej klasy do 8000 INR (416 PLN) za luksusowy resort. Rezerwacja z wyprzedzeniem jest zalecana, szczególnie w sezonie.
Kuchnia Sundarban opiera się na świeżych rybach, owocach morza i lokalnych przyprawach. Charakterystyczne dania to:
Lokalne desery to m.in. Mishti Doi – słodki jogurt. Najlepiej spróbować lokalnych specjałów w restauracjach w Gosaba lub na bazarach w Dayapur.
Sundarban nie słynie z nocnego życia. Wieczory spędza się tu raczej w spokojnych eko-resortach lub na organizowanych kolacjach z lokalną muzyką.
Obserwacja zachodu słońca z łodzi w środku lasów mangrowych to niezapomniane przeżycie. Wieże widokowe w rezerwacie pozwalają zobaczyć rozległe bagna i dzikie zwierzęta.
Unikalnymi pamiątkami są wyroby rękodzielnicze wykonane z liści palmowych, lokalna biżuteria oraz przyprawy, takie jak musztardowe nasiona. Najlepiej kupować je na bazarach w Gosaba.
Sundarban to największy las mangrowy na świecie, będący domem dla zagrożonego tygrysa bengalskiego. Region nazwano od drzewa „sundari”, które powszechnie występuje w lasach mangrowych. Mieszkańcy Sundarban wierzą w bóstwo Bonbibi, które chroni ich przed dzikimi zwierzętami.