Belitung to malownicza wyspa w Indonezji, położona na Morzu Południowochińskim, pomiędzy Sumatrą a Borneo. Administracyjnie należy do prowincji Wysp Bangka-Belitung. Wyspa słynie z białych piaszczystych plaż, granitowych formacji skalnych i krystalicznie czystej wody.
Choć wyspa Belitung nie ma dużych miast w prawdziwym tego słowa znaczeniu, to popularne wśród turystów miejsca to:
Językiem urzędowym jest indonezyjski, jednak w turystycznych miejscach można porozumieć się po angielsku, szczególnie w hotelach, restauracjach i wycieczkach organizowanych przez biura podróży.
Belitung znajduje się w strefie czasowej WITA (UTC+7). Jeśli w Warszawie jest 12:00, na Belitung jest 18:00.
Najlepszy czas na wizytę to okres od kwietnia do października, kiedy trwa pora sucha. Wtedy pogoda jest słoneczna, a opady deszczu rzadkie, co sprzyja plażowaniu i zwiedzaniu.
W sezonie wysokim (czerwiec-sierpień) Belitung przyciąga więcej turystów, a ceny noclegów i wycieczek mogą być wyższe. W porze deszczowej (listopad-marzec) wyspa jest spokojniejsza, ale opady mogą utrudniać zwiedzanie.
W sierpniu odbywa się Festiwal Tanjung Kelayang, podczas którego można podziwiać tradycyjne tańce, muzykę i lokalne rękodzieło. To doskonała okazja, by poznać kulturę wyspy.
W porze deszczowej ceny noclegów i wycieczek spadają nawet o 20-30%, co czyni Belitung bardziej przystępnym dla budżetowych podróżników.
Walutą jest rupia indonezyjska (IDR). 1 PLN to około 3 400 IDR (kurs może się różnić).
Choć w większych hotelach i restauracjach można płacić kartą, warto mieć przy sobie gotówkę, szczególnie w mniejszych miejscowościach i na bazarach.
Najlepiej wymieniać pieniądze w kantorach w Tanjung Pandan lub bankach. Hotele oferują wymianę, ale kursy mogą być mniej korzystne.
Najlepszym środkiem transportu na wyspie są skutery i wynajęte samochody. Publiczny transport jest ograniczony, a taksówki dostępne głównie w Tanjung Pandan.
Drogi na Belitung są w dobrym stanie, ale często wąskie. Ruch jest prawostronny. Wynajęcie samochodu z kierowcą to popularna opcja dla turystów, którzy nie chcą martwić się o nawigację.
Zdecydowanie warto kupić lokalną kartę SIM – to bardziej opłacalne niż korzystanie z roamingu.
Popularni operatorzy to Telkomsel i XL Axiata. Karta SIM z pakietem 10 GB kosztuje około 100 000 IDR (28 PLN).
Karty SIM można kupić na lotnisku, w kioskach i sklepach operatorów. Potrzebny będzie paszport.
Darmowe WiFi jest dostępne w większości hoteli, restauracji i kawiarni. W miejscach publicznych dostęp do internetu może być ograniczony.
Główne lotnisko to H.A.S. Hanandjoeddin International Airport (TJQ).
Lot z Polski z przesiadką w Dżakarcie trwa około 15-18 godzin.
Nie ma bezpośrednich lotów z Polski. Przeloty oferują linie takie jak Garuda Indonesia, Singapore Airlines czy Qatar Airways.
W sezonie wysokim warto rezerwować z wyprzedzeniem, w niskim można znaleźć noclegi na miejscu.
Kuchnia Belitung opiera się na świeżych owocach morza, rybach i lokalnych przyprawach. Charakterystyczne dania to:
Lokalne desery, takie jak kue rangi (ciastka z mąki ryżowej) i getas (słodkie kulki kokosowe), są dostępne na bazarach i w kawiarniach.
Najlepsze miejsca na kulinarną przygodę to restauracje w Tanjung Pandan oraz lokalne targi.
Belitung nie jest centrum nocnego życia, ale w Tanjung Pandan można znaleźć bary z lokalnym piwem i muzyką na żywo. Popularnym miejscem jest Kong Djie Coffee – lokalna kawiarnia serwująca kawę aż do późnego wieczora.
Warto odwiedzić latarnię morską na wyspie Lengkuas, skąd rozciąga się niesamowity widok na okoliczne wyspy. Zachód słońca najlepiej podziwiać z plaży Tanjung Tinggi – granitowe skały tworzą tu malowniczy krajobraz.
Z Belitung warto przywieźć lokalne rękodzieło, takie jak wyroby z muszli i drewna. Na bazarach można znaleźć biżuterię z pereł oraz tradycyjne batiki. Popularnym produktem są lokalne przyprawy i suszone ryby. Najlepsze miejsca na zakupy to targi w Tanjung Pandan oraz sklepy rzemieślnicze.
Belitung jest znane jako miejsce akcji słynnej indonezyjskiej powieści „Laskar Pelangi” (Tęczowy Oddział). Wyspa była kiedyś centrum wydobycia cynku i kaolinu, co pozostawiło unikalne krajobrazy przypominające jeziora. Mieszkańcy Belitung szczególnie cenią kawę, a Manggar posiada status miasta kawiarni. Wyspa słynie również z tradycyjnych łodzi pinisi, które są ręcznie budowane przez lokalnych rzemieślników.