Mongolia leży w Azji Środkowej, pomiędzy Rosją na północy a Chinami na południu. Jest to kraj bez dostępu do morza, znany z rozległych stepów, pustyni Gobi i górskich krajobrazów. To idealne miejsce dla miłośników natury i przygód. Większość zorganizowanych wycieczek koncentruje się na zwiedzaniu tych malowniczych terenów.
Stolicą Mongolii jest Ułan Bator, największe miasto kraju i centrum życia kulturalnego oraz administracyjnego. Warto odwiedzić także miasta takie jak Erdenet, znane z przemysłu wydobywczego, czy Chojbalsan, położone w pobliżu malowniczych krajobrazów wschodniej Mongolii.
Językiem urzędowym jest mongolski, ale w stolicy i większych miastach można porozumieć się także po rosyjsku. Angielski staje się coraz bardziej popularny wśród młodszych pokoleń i w branży turystycznej.
Mongolia wyprzedza czas w Polsce o 6 godzin. Oznacza to, że gdy w Polsce jest godzina 12:00, w Ułan Bator jest już 18:00.
Walutą Mongolii jest tugrik (MNT). 1 PLN to około 850 MNT. W większych miastach bez problemu można płacić kartą, szczególnie w hotelach, restauracjach i sklepach turystycznych. Warto jednak mieć gotówkę, zwłaszcza podczas podróży w mniej zurbanizowane regiony. Wymiana walut jest możliwa w bankach i kantorach, które są łatwo dostępne w Ułan Bator.
Mongolia nie ma rozbudowanej sieci transportu publicznego. W Ułan Bator kursują autobusy miejskie (bilet kosztuje około 500 MNT, czyli 0,60 PLN), ale ich rozkład może być trudny do zrozumienia dla turystów. Taksówki są powszechne i stosunkowo tanie – koszt przejazdu to około 1 000 MNT za kilometr (1,20 PLN). Aplikacje takie jak Yandex Taxi są dostępne w stolicy.
Wynajem auta to opcja dla bardziej niezależnych podróżników, ale warto pamiętać o trudnych warunkach na drogach – poza miastami wiele tras to nieutwardzone drogi. Koszt wynajmu samochodu zaczyna się od około 120 000 MNT (140 PLN) za dzień. Alternatywą dla zwiedzania są wycieczki zorganizowane jeepami, które oferują biura podróży.
W Mongolii można kupić karty SIM od operatorów takich jak Unitel czy Mobicom. Ceny zaczynają się od 10 000 MNT (12 PLN) za podstawowy pakiet 1 GB danych. Karty SIM są dostępne na lotnisku, w sklepach operatorów i niektórych kioskach. Do zakupu wymagany jest paszport. Publiczne WiFi jest dostępne w hotelach i kawiarniach w większych miastach, ale w bardziej odległych regionach dostęp do internetu może być ograniczony. Roaming w Mongolii jest drogi, dlatego warto zainwestować w lokalną kartę SIM.
Ze względu na zmienny klimat Mongolii warto spakować warstwowe ubrania, w tym ciepłą kurtkę i wygodne buty trekkingowe. Latem przydadzą się krem z filtrem i okulary przeciwsłoneczne, a w okresie deszczowym – lekka kurtka przeciwdeszczowa. Adaptery do gniazdek nie są potrzebne, ponieważ w Mongolii używa się takich samych wtyczek jak w Polsce. Warto zabrać powerbank ze względu na ograniczony dostęp do prądu w regionach wiejskich. Paszport, międzynarodowe prawo jazdy (jeśli planujesz wynajem auta) oraz polisę ubezpieczeniową należy mieć zawsze przy sobie.
Bezpośrednie loty z Polski do Mongolii nie są dostępne, ale można wybrać połączenia z przesiadkami, np. przez Moskwę lub Stambuł. Podróż trwa średnio 10–14 godzin, w zależności od trasy. Główne lotnisko kraju to Chinggis Khaan International Airport (ULN) w Ułan Bator.
Ceny noclegów są zróżnicowane. Hostel w Ułan Bator kosztuje od 40 000 MNT (48 PLN) za noc, hotele 3* zaczynają się od 100 000 MNT (120 PLN), a luksusowe obiekty to koszt od 300 000 MNT (360 PLN). W Mongolii popularne są również tradycyjne jurty, które można wynająć za około 70 000–100 000 MNT (84–120 PLN). Rezerwacje w sezonie letnim warto zrobić z wyprzedzeniem.
Mongolczycy są bardzo gościnni. W domach prywatnych należy przyjąć poczęstunek, nawet jeśli nie planujesz go zjeść. W restauracjach rachunek zazwyczaj płaci jedna osoba, ale napiwki (około 5–10%) są mile widziane, choć nie są obowiązkowe. Unikaj wskazywania palcem – uważane jest to za niegrzeczne.
Mongolska kuchnia opiera się na mięsie, mleku i tłustych daniach. Koniecznie spróbuj buuz (pierogi z mięsem) i khuushuur (smażone pierogi). Tradycyjnym napojem jest słony napar z mleka i herbaty – suutei tsai. Na deser warto spróbować boortsog – smażonych ciastek o lekko słodkim smaku.
Najważniejszym świętem w Mongolii jest Naadam, obchodzone w lipcu. To czas zawodów w trzech tradycyjnych dyscyplinach: zapasach, łucznictwie i wyścigach konnych. Innym ważnym wydarzeniem jest Tsagaan Sar – mongolski Nowy Rok, który przypada w lutym. Podczas świąt sklepy mogą być zamknięte, a transport publiczny ograniczony.
Na bazarach warto kupić tradycyjne filcowe kapcie (od 10 000 MNT), wełniane szale (od 20 000 MNT) czy ozdoby wykonane z kaszmiru (od 50 000 MNT). Biżuteria z agatu i jadeitu to również popularny wybór. Targowanie się jest powszechne, szczególnie na lokalnych bazarach. Uważaj na podróbki, zwłaszcza w przypadku staroci i antyków.
Mongolia jest jednym z najmniej zaludnionych krajów świata – na kilometr kwadratowy przypada tu zaledwie 2 mieszkańców. Tradycyjne jurty, które można zobaczyć w całym kraju, są zaprojektowane tak, by można je było łatwo przenosić. Warto wiedzieć, że w Mongolii istnieje specjalny sposób podawania przedmiotów – zawsze obiema rękami, jako oznaka szacunku.
Pogoda w Mongolii jest bardzo zróżnicowana i zależy od pory roku. Zimą (grudzień-luty) temperatury w ciągu dnia spadają nawet do -10°C, a noce są wyjątkowo mroźne, z wartościami dochodzącymi do -25°C. To idealny czas na podziwianie lodowych krajobrazów i udział w zimowych festiwalach, takich jak Święto Lodowego Jeziora Chubsuguł.
Latem (czerwiec-sierpień) Mongolia oferuje ciepłe dni z temperaturami do 23°C, a noce są chłodniejsze – około 6-9°C. To najlepszy moment na wakacje w stepach, trekking po górach Ałtaj czy wizytę na słynnym festiwalu Naadam. W tym okresie można też liczyć na około 20 słonecznych dni w miesiącu, choć zdarzają się przelotne deszcze.
Wiosna i jesień to przejściowe pory roku, które charakteryzują się umiarkowanymi temperaturami – od 8°C do 16°C w dzień – i pięknie zmieniającym się krajobrazem. To świetny czas na zorganizowane wycieczki objazdowe, na przykład do pustyni Gobi, gdzie pogoda jest łagodniejsza niż latem.