Park Narodowy Lake Mburo znajduje się w południowo-zachodniej części Ugandy, około 240 km na zachód od stolicy kraju, Kampali. Leży w regionie Ankole, znanym z malowniczych krajobrazów i bogatej różnorodności biologicznej. Park jest częścią Wielkich Rowów Afrykańskich, co czyni go wyjątkowym pod względem geologicznym i przyrodniczym.
Językiem urzędowym w Ugandzie jest angielski. Oprócz tego powszechnie używany jest luganda oraz inne języki lokalne, takie jak runyankore. Turyści posługujący się angielskim nie powinni mieć problemu z komunikacją.
Uganda znajduje się w strefie czasowej EAT (Eastern Africa Time), co oznacza, że jest o 2 godziny do przodu względem Warszawy w czasie zimowym i 1 godzinę w czasie letnim. Jeśli w Warszawie jest 12:00, w Ugandzie jest 14:00 (zima) lub 13:00 (lato).
Najlepszym czasem na odwiedzenie Parku Narodowego Lake Mburo jest pora sucha, która przypada na okres od grudnia do lutego oraz od czerwca do sierpnia. W tym czasie pogoda sprzyja safari i eksploracji, a szanse na dostrzeżenie dzikich zwierząt są większe, ponieważ gromadzą się one wokół wodopojów.
W sezonie wysokim (pora sucha) park może być bardziej zatłoczony, a ceny zakwaterowania i wycieczek wyższe. W porze deszczowej (marzec-maj, wrzesień-listopad) jest mniej turystów, a ceny są niższe, jednak intensywne opady mogą utrudniać zwiedzanie.
W regionie Ankole, gdzie znajduje się park, odbywają się lokalne festiwale związane z tradycją pasterską, szczególnie podczas zbiorów. Warto zapytać o aktualne wydarzenia przed podróżą.
Walutą w Ugandzie jest szyling ugandyjski (UGX). 1 UGX to około 0,0011 PLN (kurs może się zmieniać).
Karty płatnicze akceptowane są w większych hotelach i resortach, jednak w mniejszych sklepach lub na bazarach warto mieć gotówkę. W regionie nie ma wielu bankomatów, więc lepiej zaopatrzyć się w lokalną walutę w Kampali lub innych większych miastach.
Najlepiej wymieniać pieniądze w kantorach lub bankach w Kampali. Hotele oferują również wymianę walut, ale kursy mogą być mniej korzystne.
Po parku najlepiej poruszać się samochodem terenowym, zwłaszcza podczas safari. Można wynająć pojazdy z przewodnikiem w lokalnych biurach turystycznych.
Drogi w parku są nieutwardzone i wymagają pojazdów z napędem na cztery koła. W Ugandzie obowiązuje ruch prawostronny. Wynajem samochodu z kierowcą-przewodnikiem to koszt około 200-300 USD dziennie (ok. 900-1350 PLN).
Transport publiczny, taki jak minibusy (matatu), dociera do miasteczek przy parku, ale nie jest to wygodna opcja dla turystów. Taksówki motocyklowe (boda boda) są dostępne w okolicznych miejscowościach, lecz nie poleca się ich na dłuższe trasy.
Zakup lokalnej karty SIM to najlepsza opcja, aby mieć dostęp do internetu. Operatorzy, tacy jak MTN Uganda i Airtel, oferują pakiety internetowe - przykładowy koszt to ok. 10 000 UGX (11 PLN) za 2 GB danych. Karty SIM dostępne są na lotnisku, w kioskach i sklepach operatorów. Do zakupu potrzebny jest paszport.
Darmowe WiFi dostępne jest w wybranych hotelach, restauracjach oraz centrach turystycznych, ale jego jakość może być różna.
Lekkie, przewiewne ubrania w naturalnych kolorach i wygodne buty trekkingowe są niezbędne. Warto zabrać kurtkę przeciwdeszczową oraz kapelusz chroniący przed słońcem.
Krem z filtrem UV, środek na owady, lornetka do obserwacji zwierząt, latarka i apteczka podróżna to obowiązkowe elementy wyposażenia. Gniazdka w Ugandzie różnią się od polskich, więc potrzebny będzie adapter brytyjski (typ G).
Najbliższe lotnisko to Port Lotniczy Entebbe (EBB), położone ok. 270 km od parku. Lot z Warszawy z przesiadką trwa średnio 12-14 godzin. Nie ma bezpośrednich połączeń z Polski, ale linie takie jak Qatar Airways, Turkish Airlines czy KLM oferują dogodne trasy.
Wokół parku znajdują się luksusowe lodże, takie jak Mihingo Lodge, oraz bardziej budżetowe opcje, takie jak Rwakobo Rock. Ceny noclegów zaczynają się od ok. 150 USD (675 PLN) za noc w lodży średniej klasy.
Ze względu na ograniczoną liczbę miejsc noclegowych, zwłaszcza w sezonie wysokim, warto rezerwować zakwaterowanie z wyprzedzeniem.
Kuchnia w okolicach Parku Narodowego Lake Mburo opiera się na lokalnych produktach, takich jak banany, maniok, mięso i świeże ryby. Do charakterystycznych dań należą:
Desery to głównie owoce tropikalne, takie jak ananasy czy mango. Lokalne dania najlepiej spróbować w restauracjach w lodżach lub na bazarach w pobliskich miasteczkach.
Życie nocne w regionie jest ograniczone, ale wiele lodży organizuje wieczory przy ognisku z muzyką na żywo. To doskonała okazja, by poznać lokalną kulturę i tradycje muzyczne.
Warto odwiedzić wzgórza Rwamahungu, skąd rozciąga się panoramiczny widok na jezioro i okoliczne równiny. Zachód słońca w tym miejscu to niezapomniane przeżycie.
Z Parku Narodowego Lake Mburo warto przywieźć lokalne rękodzieło, takie jak wyroby z koralików, rzeźby z drewna czy tradycyjne kosze. Popularne są również produkty spożywcze, takie jak kawa z Ugandy. Najlepszym miejscem na zakupy są lokalne bazary i sklepy w okolicznych miasteczkach.